Nie lubię i nie chcę mieszać pewnych porządków. Więc dla czytelników i dla piszącego te słowa łatwiej będzie pogrupować je tematycznie. Moja przygoda z blogowaniem zaczęła się ładnych kilka lat temu. Początkowo traktowałem to jako coś dla przyjemności, coś w rodzaju zabawy...pisałem opowiadania w odcinkach.
Dziś tamta strona już nie istnieje. Choć bardzo miło ją wspominam tak jak i czas jej poświęcony. Myślę, że to jednak nie było pierwsze moje doświadczenie z pisaniem, bo długopis mnie nie gryzł. I od czasów szkolnych nie miałem trudności w przelewaniu mych myśli na papier. Czasy się zmieniają i coraz rzadziej spotyka się ludzi piszących piórem w zeszycie swe przemyślenia. Znam pewna panią, która pamiętniki pisała od dziecka i pisze je nadal mimo już 85 lat na karku. Jak każdy łatwo policzy to jest to przedstawicielka pokolenia przedwojennego. I tacy właśnie ludzie są dla mnie inspiracją.
To z nich wynikała siła II Rzeczypospolitej, nie z liczby armat czy samolotów, na które zwyczajnie nie było nas stać. I paradoksalnie, w pewnej przenośni, rację miał Marszałek Śmigły, że nie oddamy ani guzika od munduru. Bo z Katynia gdzie leżą przedwojenne elity, przywieziono guziki - które stały się symbolem pamięci o dziedzictwie tych, co Polskę podnieśli i przywrócili na mapę świata.
Społeczeństwo Najjaśniejszej było silne, dzięki społecznikom, którzy działali w swoich lokalnych społecznościach, dziś byśmy powiedzieli, że tworzyli społeczeństwo obywatelskie działając w organizacjach pozarządowych.
Myślę, że Oni po prostu wiedzieli, że kluczem do poprawy losu Ich i ich najbliższych było działanie. Dziś nie jest inaczej. Wszystko, a na pewno wiele zależy od Nas samych. Warto działać, nie tylko dla siebie ale i dla innych, jednak nigdy o sobie nie zapominając, tak by się w tym działaniu nie zatracić. I z tego punktu widzenia chciałbym tu pisać :)
